Zainspirowana pięknie ozdobionym albumem na ateciaki Violi , postanowiłam i ja swój ozdobić. Od Violi również dowiedziałam się gdzie mogę taki klaser na karty ATC dostać (ogromnie dziękuję Violuś )
I kieszonka w środku...
Literki tylko wymienię jak zdobędę ładniejsze, te są tylko tymczasowe.
Pisałam Wam ,że brakuje mi ostatnio czasu na wszelakie rękodzieło. To za sprawą mojego wnusia. Moja córka poszła do pracy i wymieniamy się opieką nad nim , by zaoszczędzić mu żłobka. Szczególnie teraz w czasie pandemii , gdzie stale słychać, że ktoś zachorował i dzieciaki lądują na kwarantannie. Córka pracuje razem ze mną w Auchan i miałyśmy tą możliwość by dostosować grafiki do naszych potrzeb. Zarówno dyrekcja jak i menagerowie bardzo nam w tym pomogli. Także jestem na pełnych obrotach od 5 rano do samego wieczora, do momentu powrotu córki z pracy. Patryś to bardzo żywe dziecko i wszędzie go pełno. Wszędzie wejdzie i trzeba być naprawdę czujnym. Klamki w oknach już na kluczyk, uchwyty w szafkach wymontowane, bo ciekawość wprost go rozsadza :D
Działać powolutku działam, ale idzie to bardzo opornie. Kocyk się dzierga, konie powolutku się wyłaniają :) Mam nadzieję, że niedługo będę mogła się czymś pochwalić.
Niestety do tego doszła jeszcze troska o syna, który uległ 16.02.21 wypadkowi. Tym razem nie skończyło się niestety na siniakach. Stwierdzono nadłamanie kości L2 kręgosłupa i miednicy oraz podejrzenie złamania kości łódeczkowatej w nadgarstku. Na szczęście na podejrzeniach się skończyło- ręka sprawna i nie boli, ale gorset ortopedyczny założony na 12 tygodni. Odmówił powrotu do domu, bo ciężko by mu było wejść na 4 piętro, więc jeździmy do niego.
Ech...także wybaczcie, że rzadziej do Was zaglądam i komentuję:)
Pozdrawiam Was serdecznie i dziękuję za wysłuchanie prywaty. Czasami człowiekowi lżej gdy się wygada...
Monika.
Jasna sprawa ze lżej Moniko, zycze Ci sił do tych codziennych zmagań i mimo trudów radosci z wnuka :) trzymaj sie dzielnie a wpadaj tu tylko wtedy kiedy bedziesz chciała bo to przeviez ma byc przyjemność :):):) sciskam !!!
OdpowiedzUsuńMoniczko przede wszystkim dużo zdrowia dla Twojego syna! Niech szybko wraca do zdrowia. Moniczko teraz to chyba taki szalony czas. Mnie również na wszystko brakuje czasu. Z drugiej strony ciesze się, że jest praca, bo wiadomo, jakie teraz czasy mamy. Moniczko śliczny ten album! Piękna okładka!
OdpowiedzUsuńBuziaki kochana!
Moniko to zrozumiałe, że martwisz się o syna (Mama zawsze się martwi) no i trzeba pomóc jak trzeba, a czas niestety biegnie nieubłaganie. Do tego ta cała sytuacja epidemiczna, z pewnością nie nastraja nas pozytywnie, ale trzeba się trzymać. Łapać w dłonie te maleńkie chwile radości, a że jest Ciebie mniej to znaczy, że są ku temu powody. Nie przejmuj się i wracaj do nas wtedy, kiedy możesz :)
OdpowiedzUsuńSuper ozdobiłaś sobie ten album na ateciaki. Pozdrawiam serdecznie :)
Najważniejsza jest rodzina. Syn dojdzie do siebie, Patryczek nie będzie potrzebował już wkrótce tyle opieki, a Ty ze spokojem zasiądziesz do swojego hobby. Zdrowia dla Was !!
OdpowiedzUsuńMoniczko, jak ja Ciebie Kochana rozumiem! Wydawało mi się kiedyś, że jak dzieci dorosną, to ja będę mieć tyle czasu, że hej... A tu ani czasu, ani zdrowia, a sił coraz mniej. Zdrowia życzę Tobie i całej Rodzinie, a z resztą powoli sobie poradzisz. Ściskam:))
OdpowiedzUsuńŚwietnie Moniś wyszło. Pozdrowionka
OdpowiedzUsuńFajny!
OdpowiedzUsuńGdzie moznz taki album kupic na ATC? Mozesz mi podav na meila info?
OdpowiedzUsuńakasha_@tlen.pl lub aniasoja@poczta.fm